Sevgili Günlük...
Hep aynı sayfayı görmekten bıktım, yeni tarif yok bende...Olsa bile fotoğraf çekip, düzenleyecek,
Süslü cümleler seçecek ruh mevcut değil.
Ya hep ya hiç derim hep arafta kalma bana göre değil,
Ruh halim yemek yapmaktan çok yemeğe yatkın,
Yarım yamalak yemek yapıp görevimi yetirine getirerek
Kendime saygımı yitiremezdim kusura bakmayın (:
Mutlu olduğumu düşüneceğim bir hayal de kalmadı,
Nasıl yapmalı da kendimize bir masal uydurmalı...
Durmadan kitap okuyup, midem şişinceye kadar kahve içesim,
Deli gibi gülesim, akıl sağlığını yitirmiş bir insan ciddiyetinde insan içine çıkasım var!
Hayatı erteliyorum hissine sırtımı dönüp, en az yirmi saat uyuyasım,
Beni anlıyormuş numarası yapan insanlardan sıyrılasım var!
Neyse çok konuştum sanırım,
Dedim ya susmak yada sürekli konuşmak benim meselem bu:)
Son söz sevgili Selimciğimin....
“Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım…”
Ah sen de olmasan kendime yakın bir ses duyma ümidimi de yitirecektim !!!
"Dipsiz Not: Bu satırları okuyan sevgili okur, sana abla, bacı, kardeş tavsiyesi... Ne geriye ne ileriye bakıp yaşama, gidenler bir yakandan beklentiler diğer yakandan sarılır nefes alamazsın. En güzeli günü yaşa mutlu musun? Ne ala, sürsün gitsin... Sorumluluklarını red edecek kadar boş vermiş, sorumlulukların yüzünden kendini kurban edecek kadar aptal olma! İşse bulur çalışırsın, sevgili/eş ise hiç ciddiye bile alma seninle olan senindir, sağlıklı mısın oldu da bitti maşallah... "
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder