Bazen kayar gider hayat, gerçek olmayacak kadar iyidir. Sonra bir an gelir yerle bir olur, ve ben aynanın karşısına geçip 'ne mutlu sana en diptesin, daha aşağısı nasılsa yok derim... '
Bir gök kuşağıdır hayat...
Her anın bir rengi var bilinçaltımızda, kırmızı acele et der, mavisi beklemelisin huzur gelecek der, sonra bir turunculuk sarar etrafını...
Müjde yazdı ben kendime geldim, bazen oturup kağıt kalem elinde hesap yap diyor hayat...
İçinden geleni değil, aklına düşeni yap ve ani kararlar verme...
Büyümek çok zormuş be ruhum...
Eskiyorsun huysuz bir ihtiyar gibi köşedeki sandalyede izlerken hayatı...
Son söz, Herkes istediğine kavuşsun, amin:)
Sevgiyle kalın,
esin...
Çok duygulandım, yazmana da çok sevindim. İnsan yazınca güzelleşiyor, paylaştıkca ışıldıyor, mutlu oluyor...Ayrıca huysuz ihtiyarlar daha çok sevilir , hayata ayraç koyan insanlara bayılıyorum. Dümdüz okumakla olmaz ki.ara verirsin, mutlu olursun, sevinirsin, üzülürsün..hepsi hayata dair..
YanıtlaSilHayatın anlam kazanıyor unutma ve ben gücüm yettiğinde iticem seni o hayata çünkü mutlu olmanı çok istiyorum:)
mucukksss
Hep beraber mutlu olacağız:)
YanıtlaSilinancımı yitirmeden kalkacağım o sandalyeden:)))
Öpücükler benden:)))
bir şey dikkatimi çekti, şu sıralar birçok blokta depresyonik haller var (bu da ne demek) sonbaharın etkisi mi acep buna sebep ?
YanıtlaSilBelki diğer bloglar için mevsim etkilidir. Ama benim ki mevsimden, zamandan bağımsız maalesef:( Ertelenen işler birikince, bir şeylere hep geç kalıyorum.Bu da ister istemez depresyonik postlar yazdırıyor.
Silİnşallah kısa zamanda mutlu hallerde olurum:)
Size burdan bol bol gülücüklü yazılar yazarım,
Görüşmek üzere
Bol gülüklü yazılara diyeceğim ama hayatta her zaman süt liman olmuyor...İzlenmektesin selamlar
YanıtlaSil